Wil je het zo?
Of zo?
De overheid maait z’n eigen biodiversiteit beleid tegen de vlakte door niet te handhaven. Iedereen kent het beeld. Boeren en burgers langs de weg in het buitengebied springen graag op de zitmaaimachine om de berm “even” netjes te maken. Zowel gemeente als provincie geven echter aan dat het zonder vergunning maaien van wegbermen verboden is maar helaas niet is te handhaven. Daarnaast is het voor diezelfde overheden natuurlijk wel makkelijk wanneer een goed willende particulier een hoekje van z’n uitrit of van een kruispunt “even” meeneemt uit veiligheidsoverwegingen.
Handhaven of eigenlijk het ontbreken daarvan lijkt wel een besmettelijke ziekte in Nederland. Daar moet je dus bij uit de buurt blijven. De gemeente Bronckhorst heeft iets meer dan een halve kracht op 28.000 ha in dienst voor groene handhaving. Dat tikt niet echt aan. Dus het wordt gedoogd. Dat is die andere ziekte. Ook de vereniging Natuurmonumenten onderkent het verhaal en startte de actie Maai Mei Niet, met een bordje wat je zo in de berm kunt prikken (en dus weer zo omver maait) En hoe zit het dan in juni, juli, aug. enz.
Biodiversiteit is al lang niet meer een verhaal van de bloemetjes en de bijtjes. En ook niet meer van projecten als Dorp en rand wat er leuk uitziet maar waarvan de bedoeling blijkbaar niet altijd begrepen wordt. Zie deze foto, met een bloemenrand in de wei maar een gemaaide berm er naast. Voor de luttele bijdrage van 270.000 Euro die de gemeente Bronckhorst voor het versterken van landschap tot 15 augustus 2024 beschikbaar heeft mag je toch wel een wat betere uitleg en uitvoering verwachten.
Biodiversiteit is ook al lang niet meer het verhaal van de wetenschappers die met een meetlint of een liniaal vaststellen dat er op die ene vierkante meter weer een soort bijgekomen of verdwenen is.
Biodiversiteit, of vooral het gebrek daaraan is het verhaal van en voor ons allemaal. Van de muggen die op de afsluitdijk niet langer je autoruit vervuilen. Van de boer die bij het ploegen geen vogels meer achter z’n trekker ziet. En van de buurman die nog steeds de berm maait.
Overheden, burgers en andere buitenlui. Maak het verhaal niet zo ingewikkeld. Zorg dat iedereen begrijpt waar je het over hebt, -daar is al genoeg over geschreven dus dat doe ik niet nog eens-, stel haalbare doelen, maak goeie afspraken, en houd je daar dan ook aan. “Even netjes” is tegenwoordig geen optie meer.
En met de zinsnede “vanuit de verbetering van de biodiversiteit is er betrokkenheid bij het koersdocument Omgevingsvisie om zo het thema biodiversiteit te verankeren” (biodiversiteitsplan gemeente Bronckhorst.) maak je geen bij, geen boer en geen burger blij.
Ab van Peer, Hummelo
